Statutet e Shkodres
nga gjysma e pare te shekullit XIV
me shtesat deri me 1469
PRIVILEGIUM ALEXANDRI MAGNI MACEDONIS
EX GRECO ORIGINALI TRADOCTUM
Nos Alexander Philippi regis Macedonum, archos monarchiae figuratus, imperii Graecorum inchoator, magni lovis filius, per aremathum alloqutor Bragmanorum et arborum solis et lunae, conculcator Persarum ac Medorum regnorum, dominus mundi ab ortu solis usque ad occasum, a meridie usque ad septentrionem, illustri prosapiae Illyricorum populorum Dalmatiae, Lyburniae ceterarumque eiusmodi idiomatis et linguae gentium ad Danubium et medias regiones Trhaciae incolentium gratiam, paces atque salutem a nobis et successoribus nostris in gubernatione mundi succedentibus. Quoniam semper nobis affuistis in fide veraces, in armis strenui nostri coadiutores bellicosi atque robusti, damus atque conferrimus vobis lebere et in perpetuum totam plagam terrae ab aquilone, usque ad fines Italiae meridionales ut nullus audeat ibi manere aut reridere seu ibi locare nisi vestrates; et si quis ibi alius inventus fuerit manens, sit servus vester, et posteri sint servi posterorum vestrorum. Datum in civitate nova nostrae fundationis Alexandrinae, fundata super magno Nili flumine. Anno XII regnorum nostrorum, arridentibus magnis diis Iove, Marte, Plutone et maxima dea Minerva. Testes huiusemodi rei sint Athleta illustris logotica noster et alii principes undecim, quos nobis sine prole decedentibus, relinquimus nostros heredes ac totius orbis.
Alexander Magnus Macedo fuit ante adventum Christi 325, anno vero mundi 4874.
PRIVILEGJ I ALEKSANDRIT TE MADH TE MAQEDONISE
PERKTHYER NGA ORIGJINALI NE GJUHEN GREKE
Unë Aleksandri, bir i Filipit mbretit të Maqedonasve, mishërim i Monarkisë, krijues i Perandorisë Greke, bir i Zeusit të madh, bashkbisedues i Brahmanëve dhe i Pemëve, i diellit dhe i hënës, triumfues mbi mbretëritë e Persëve e të Medëve, Zot i botës prej ku lind dhe deri ku perëndon dielli, nga veriu në jug, pinjoll i farës së shquar të popujve Ilirikë të Dalmacisë, Liburnisë, dhe të popujve të tjerë të së njëjtës gjuhë që popullojnë Danubin dhe zonën qëndrore të Thrakës, u sjell dashurinë, paqen dhe përshëndetjet e mia dhe të të gjithë atyre që do të më ndjekin në sundimin e botës. Duke qenë se ju gjithmonë më jeni treguar të besës dhe të fortë e të pathyeshëm në betejat e bëra krah meje, u jap e u dorëzoj juve në zotërim të lirë gjithë hapësirën prej Akuilonit e deri në skaj të Italisë së jugut. Askush tjetër veç jush, të mos guxojë të vendoset e të qëndrojë në ato vende, dhe po u gjet ndonjë i huaj, ai do të mund të qëndrojë vetëm si skllavi juaj, dhe pasardhësit e tij do të jenë skllevër të pasardhësve tuaj. U shkrua në kështjellën e qytetit të Aleksandrisë, themeluar prej meje buzë lumit madhështor të Nilit, në vitin XII. Me vullnet të perëndive që nderohen në mbretëritë e mia, Zeusit, Marsit, Plutonit dhe Minervës, perëndisë së perëndive. Dëshmitarë të këtij akti janë Atleti, logotheti im, dhe njëmbëdhjetë princë të tjerë, të cilët unë po i emëroj si trashigimtarë të mi dhe të të gjithë botës, meqenëse po vdes pa lënë pasardhës. Aleksandri i Madh i Maqedonise, ne vitin 325 para lindjes se Krishtit, ose siç njihet ndryshe, viti 4874.
nga gjysma e pare te shekullit XIV
me shtesat deri me 1469
PRIVILEGIUM ALEXANDRI MAGNI MACEDONIS
EX GRECO ORIGINALI TRADOCTUM
Nos Alexander Philippi regis Macedonum, archos monarchiae figuratus, imperii Graecorum inchoator, magni lovis filius, per aremathum alloqutor Bragmanorum et arborum solis et lunae, conculcator Persarum ac Medorum regnorum, dominus mundi ab ortu solis usque ad occasum, a meridie usque ad septentrionem, illustri prosapiae Illyricorum populorum Dalmatiae, Lyburniae ceterarumque eiusmodi idiomatis et linguae gentium ad Danubium et medias regiones Trhaciae incolentium gratiam, paces atque salutem a nobis et successoribus nostris in gubernatione mundi succedentibus. Quoniam semper nobis affuistis in fide veraces, in armis strenui nostri coadiutores bellicosi atque robusti, damus atque conferrimus vobis lebere et in perpetuum totam plagam terrae ab aquilone, usque ad fines Italiae meridionales ut nullus audeat ibi manere aut reridere seu ibi locare nisi vestrates; et si quis ibi alius inventus fuerit manens, sit servus vester, et posteri sint servi posterorum vestrorum. Datum in civitate nova nostrae fundationis Alexandrinae, fundata super magno Nili flumine. Anno XII regnorum nostrorum, arridentibus magnis diis Iove, Marte, Plutone et maxima dea Minerva. Testes huiusemodi rei sint Athleta illustris logotica noster et alii principes undecim, quos nobis sine prole decedentibus, relinquimus nostros heredes ac totius orbis.
Alexander Magnus Macedo fuit ante adventum Christi 325, anno vero mundi 4874.
PRIVILEGJ I ALEKSANDRIT TE MADH TE MAQEDONISE
PERKTHYER NGA ORIGJINALI NE GJUHEN GREKE
Unë Aleksandri, bir i Filipit mbretit të Maqedonasve, mishërim i Monarkisë, krijues i Perandorisë Greke, bir i Zeusit të madh, bashkbisedues i Brahmanëve dhe i Pemëve, i diellit dhe i hënës, triumfues mbi mbretëritë e Persëve e të Medëve, Zot i botës prej ku lind dhe deri ku perëndon dielli, nga veriu në jug, pinjoll i farës së shquar të popujve Ilirikë të Dalmacisë, Liburnisë, dhe të popujve të tjerë të së njëjtës gjuhë që popullojnë Danubin dhe zonën qëndrore të Thrakës, u sjell dashurinë, paqen dhe përshëndetjet e mia dhe të të gjithë atyre që do të më ndjekin në sundimin e botës. Duke qenë se ju gjithmonë më jeni treguar të besës dhe të fortë e të pathyeshëm në betejat e bëra krah meje, u jap e u dorëzoj juve në zotërim të lirë gjithë hapësirën prej Akuilonit e deri në skaj të Italisë së jugut. Askush tjetër veç jush, të mos guxojë të vendoset e të qëndrojë në ato vende, dhe po u gjet ndonjë i huaj, ai do të mund të qëndrojë vetëm si skllavi juaj, dhe pasardhësit e tij do të jenë skllevër të pasardhësve tuaj. U shkrua në kështjellën e qytetit të Aleksandrisë, themeluar prej meje buzë lumit madhështor të Nilit, në vitin XII. Me vullnet të perëndive që nderohen në mbretëritë e mia, Zeusit, Marsit, Plutonit dhe Minervës, perëndisë së perëndive. Dëshmitarë të këtij akti janë Atleti, logotheti im, dhe njëmbëdhjetë princë të tjerë, të cilët unë po i emëroj si trashigimtarë të mi dhe të të gjithë botës, meqenëse po vdes pa lënë pasardhës. Aleksandri i Madh i Maqedonise, ne vitin 325 para lindjes se Krishtit, ose siç njihet ndryshe, viti 4874.
