Ne vitin 2005 jane nominuar dhe jane njohur nga UNESKO dy Ungjijtë shumë të vjetër (codices)te gjetur në Berat, Shqipëri: "Beratinus 1", që daton nga shekulli e gjashtë, dhe "Beratinus-2",me nje datim prej shekullit të nëntë.
Të dy janë pjesë nga shtatë "codices purple"(kodikeve vjollce), të cilat mbijetojnë sot ne bote.Dy nga "codices purple", janë ruajtur në Shqipëri, dy në Itali dhe nga një në Francë, Angli dhe Greqi.
Codiku "Beratinus-1" -i shekullit te gjashtë është një Ungjill i shkruar me dorë në nje mynyre unikale. Ai përfaqëson një nga tre ose katër shkrimet më të vjetra te Dhiatës së Re dhe është një pikë e rëndësishme referimi për zhvillimin e letërsisë biblike dhe liturgjike në të gjithë botën.
Codiku “Beratinus-2” -i shekullit te nëntë jane dorëshkrime Ungjilli dhe përbëhet nga nje tekst standard. Disa paragrafë janë gjysmë-unicial.Në drejtim të stilit dhe moshës, ai është i krahasueshme me Codexin greke 53 (Shën Peterburg). Ai përmban katër Ungjijtë të plotë.
Të dy kodiket shqiptarë janë shumë të rëndësishme për komunitetin global dhe zhvillimin e letërsisë antike biblike, liturgjike dhe hagiographicale.
Të shtatë "codices vjollcë" janë shkruar njëra pas tjetrës gjatë një periudhe prej 13 shekujsh, pra nga shekulli i gjashtë deri ne shekullin e tetëmbëdhjetë. Të dy kodices përfaqësojnë një nga thesaret më të çmuar të trashëgimisë kulturore shqiptare.
