Java 1 : Tashmë kam lindur prej një jave.Sa bukur të jesh në këtë Botë . . .
Muaji 1 : Mamaja ime më trajton shumë mirë . . .
Muaji 2 : Sot , mamaja ime u nda nga unë duke më thënë lamtumirë me lot në sy.Shpresoj që familja e re njerëzore të sillet aq mirë sa sillej mamaja ime me mua . . .
Muaji 4 : Po rritem shumë shpejt.Ka kudo fëmijë nëpër shtëpi.Ata më tërheqin bishti...n dhe unë i kafshoj me përkëdheli . . .
Muaji 5 : Sot e zonja e shtëpisë më bërtiti sepse bëra pak pis shtëpinë . . .
Muaji 12 : Sot mbusha 1 vit të plotë që kur kam lindur.Jam pothuajse i rritur . . .
Muaji 13 : Sot u ndjeva shumë keq sepse fëmija i padrones më mori lodrën time dhe unë , pa e vënë re që dhëmbët më janë forcuar shumë , e kafshova padashje dhe e lëndova.Padronët me rrahën . . .
Muaji 15 : Gjithçka ka ndryshuar.Unë tashmë flej në ballkon dhe ndihem shumë i vetmuar.Duket sikur askush nuk më do . . .
Muaji 16 : Padronët më nxorrën nga ballkoni.Ndoshta më kanë falur.Hipëm në makinë.Mendova se do bënim një xhiro në fshat.Më zbritën nga makina dhe u nisën."Hej , prit . Po më harroni !!!".I vrapoja nga pas,por ishte e kotë.Tashmë ishin larguar . . .
Muaji 17 : U mundova të gjeja rrugën për në shtëpi.Rrugës shikoj njerëz me zemër të mirë që më shohin me dhimbje dhe më japin për të ngrënë . . .
Muaji 18 : Pashë një shkollë dhe u afrova.Dilnin shumë fëmijë që dukeshin si fëmijët e padronëve.Por kur u afrova ata filluan të më hidhin gurë duke luajtur se kush kishte shenjestrën më të mirë.Njëri nga gurët më ra në sy dhe që atëditë nuk shikoj më nga ai sy . . .
Muaji 19 : Njerëzit silleshin më mirë me mua kur isha më i bukur.Tashmë një sy nuk e kam dhe jam dobësuar shumë.Askush nuk më jep për të ngrënë . . .
Muaji 20 : Nuk lëviz pothuajse fare.Sot u mundova të kaloja rrugën , por një makinë më përplasi duke më thyer dy këmbët e prapme.Më mirë të më kishte vrarë fare . . .
Muaji 21 : Kam 10 ditë që fle në shi me një dhimbje të paimagjinueshme . . .
Muaji 22 : Një zonjë më mori në shtëpinë e vet dhe thërriti një veterinere.Ajo i tha që unë nuk kisha shërim dhe ishte më mirë t'i jepnin fund dhimbjeve të mia.Zonja shpërtheu në lot dhe pranoi.Tunda bishtin duke e falenderuar zonjën e mirë që më ndihmoi të prehesha në paqe.Ndjeva vetëm pickimin e shiringës dhe rashë në gjumë përgjithmonë duke e pyetur veten "Pse linda kur askush nuk më donte ?" . . .!!!
Muaji 1 : Mamaja ime më trajton shumë mirë . . .
Muaji 2 : Sot , mamaja ime u nda nga unë duke më thënë lamtumirë me lot në sy.Shpresoj që familja e re njerëzore të sillet aq mirë sa sillej mamaja ime me mua . . .
Muaji 4 : Po rritem shumë shpejt.Ka kudo fëmijë nëpër shtëpi.Ata më tërheqin bishti...n dhe unë i kafshoj me përkëdheli . . .
Muaji 5 : Sot e zonja e shtëpisë më bërtiti sepse bëra pak pis shtëpinë . . .
Muaji 12 : Sot mbusha 1 vit të plotë që kur kam lindur.Jam pothuajse i rritur . . .
Muaji 13 : Sot u ndjeva shumë keq sepse fëmija i padrones më mori lodrën time dhe unë , pa e vënë re që dhëmbët më janë forcuar shumë , e kafshova padashje dhe e lëndova.Padronët me rrahën . . .
Muaji 15 : Gjithçka ka ndryshuar.Unë tashmë flej në ballkon dhe ndihem shumë i vetmuar.Duket sikur askush nuk më do . . .
Muaji 16 : Padronët më nxorrën nga ballkoni.Ndoshta më kanë falur.Hipëm në makinë.Mendova se do bënim një xhiro në fshat.Më zbritën nga makina dhe u nisën."Hej , prit . Po më harroni !!!".I vrapoja nga pas,por ishte e kotë.Tashmë ishin larguar . . .
Muaji 17 : U mundova të gjeja rrugën për në shtëpi.Rrugës shikoj njerëz me zemër të mirë që më shohin me dhimbje dhe më japin për të ngrënë . . .
Muaji 18 : Pashë një shkollë dhe u afrova.Dilnin shumë fëmijë që dukeshin si fëmijët e padronëve.Por kur u afrova ata filluan të më hidhin gurë duke luajtur se kush kishte shenjestrën më të mirë.Njëri nga gurët më ra në sy dhe që atëditë nuk shikoj më nga ai sy . . .
Muaji 19 : Njerëzit silleshin më mirë me mua kur isha më i bukur.Tashmë një sy nuk e kam dhe jam dobësuar shumë.Askush nuk më jep për të ngrënë . . .
Muaji 20 : Nuk lëviz pothuajse fare.Sot u mundova të kaloja rrugën , por një makinë më përplasi duke më thyer dy këmbët e prapme.Më mirë të më kishte vrarë fare . . .
Muaji 21 : Kam 10 ditë që fle në shi me një dhimbje të paimagjinueshme . . .
Muaji 22 : Një zonjë më mori në shtëpinë e vet dhe thërriti një veterinere.Ajo i tha që unë nuk kisha shërim dhe ishte më mirë t'i jepnin fund dhimbjeve të mia.Zonja shpërtheu në lot dhe pranoi.Tunda bishtin duke e falenderuar zonjën e mirë që më ndihmoi të prehesha në paqe.Ndjeva vetëm pickimin e shiringës dhe rashë në gjumë përgjithmonë duke e pyetur veten "Pse linda kur askush nuk më donte ?" . . .!!!