Nderkohe qe disa historian e mohojne ekzistencen e papeshes Huana , disa të tjere e afirmojne, midis tyre dhe Martin Polonio, Mariano Escoto dhe shume të tjere, i ashpri Lannoy thote:
“Fetaret e kohes se Leonit të IV dhe Benitos III, për një xhelozi të ekzagjeruar ndaj fese, nuk kane folur për ketë grua të rendesishme, por pasuesit e saj , me me pak skrupuj, kane zbuluar me ne fund ketë mister”.
Krenari e klerit roman, kardinalet e larte, nuk mund të toleronin qe një grua ti ketë qeverisur , ti kene puthur kembet, kane mohuar ekzistencen e saj; disa autor fetar thone qe Huana ka qene e zgjedhur ne pontifikim nga ana e djallit,të tjere për një plan special të qiellit, dhe disa të tjere afirmojne qe kisha duhet të tregohet e poshteruar, të tjere mbështesin qe duhet festuar si një mrekulli, qe i bindi romanet të ishin të drejtuar nga Shpirti i Shenjte.
Mbas ketyre refleksioneve të lehta, kalojme të rishenojme jeten e saj , sipas versionit të gjykyeshem të shkrimtarit Mariano Escoto:“Fillimet e shekullit të X kaluan, ne Gjermani për të kthyer krahina të ndryshme ne kristiane, shume priftërinj anglez , midis tyre dhe një me një të re të bukur të cilen e kishte rrëmbyer nga familja e saj, dhe qe solli ne drite ne Mayenza një femije qe do tërhiqte vëmendjen e botes; ishte Huana, e quajtur prej të tjereve Gilberta, Isabel ose Margarita, qe u mesua nga i jati i saj, me njohuri qe do ti kishin zili shume njerëz të ditur.
Kur u rrit një murg anglez i deklaroi pasionin e tij për të dhe ajo e bindur për dashurine e saj , iku me të tek kryemurgu për tu pranuar si murg duke hyre nen emrin Juan si anglez dhe studioi aty derisa u nisen ne Angli dhe France ku Juana , e mbuluar me veshjen e saj prej burri , u grind me doktoret me të rendesishem , Shen Aucarion, me fratin Beltran dhe abatin Lobo de Ferriere, duke kaluar pastaj ne Athine, Huana kishte ne ate kohe 20 vjeç dhe pamja e saj e bukur jepnin përshtypjen e një prifti të ri.
Ne Athine kaloi disa vjet,duke i shtuar njohjeve të saj universale dhe një elokuence qe e admironin të gjithe , kur i dashuri i saj vdiq menjehere iku dhe shkoi për ne Rome.
Aristokrat , kardinal, priftërinj, dhjak dhe frater nderoheshin me miqesine e sajdie admironin pastertine dhe talentin e saj qe e çoi ne karrigen e pontifikimit me vdekjen e Leonit , u afirmua nga tre peshkop ne Baziliken e Shen Pjetrit, përpara të dërguarve të perandorit , dhe ne katedralen e Sienes rezulton portreti i saj me titull Juan VIII , papa femer.
Me pjekuri të madhe ushtroi pontifikimin, dha urdhra dhe , administroi shenjtërime, ju lau kembet peshkopeve , krijoi shume thenie neper mesha qe u ndaluan me vone nga pasardhësit e saj , dhe drejtoi me shume aftesi politiken e kishes, me keshillen e saj plaku Lotario përqafoi jeten e manastirit ne abatine e Prumit.
Juana ishte ne ate kohe e paster, por natyra e shtynte drejt pasioneve , zgjodhi një të dashur , dhe u sigurua për fshehtesine e relacionit, dhe fshehtësia është ruajtur sa qe nuk dihet ne ishte një kamerier apo një kishtar, shumica mendojne qe ishte një prift – kardinal i kishes se Romes; e sigurt është qe e pafshehta natyre e la shtatzëne dhe qe duke shkuar ne një proçesion ne kal kur ishte afer bazilikates se Shen Klementit dhimbjet e lindjes ishin aq të medha saqe ra nga kali duke leshuar klithma të tmrshme derisa solli ne drite një femije, ne mes të një konfuzioni të tmerrshem dhe të kercenimeve të klerit ,ajo kapërdiu bashke me turpin dhe lamtumiren e prifit-kardinal qe e mbështeste , duke e fluturuar shpirtin e saj ne qiell dy vjet me dy vjet pontifikim.
Atje varrosen dhe të birin, qe u mbyt nga prifterinjte dhe mbi varrin e saj ngriten një kishe me një statuje mermeri të papeshes , e riveshur me veshjet e priftit dhe një femije ne krah, qe u shkatërrua nga Benitua III, por qe rrënojat e saj kane qene deri ne shekullin e XV.
Kleri i indinjuar , vendosi proven e karriges , qe konsiston ne ate qe kur Papa ulej ne karrige duhet të mbante veshjet të hapura përpara dhe kembet gjysme të hapura qe të shihej qe ishte mashkull dhe mbasi vërtetohej kjo të gjithe bërtisnin: Tani kemi Papen.
“Fetaret e kohes se Leonit të IV dhe Benitos III, për një xhelozi të ekzagjeruar ndaj fese, nuk kane folur për ketë grua të rendesishme, por pasuesit e saj , me me pak skrupuj, kane zbuluar me ne fund ketë mister”.
Krenari e klerit roman, kardinalet e larte, nuk mund të toleronin qe një grua ti ketë qeverisur , ti kene puthur kembet, kane mohuar ekzistencen e saj; disa autor fetar thone qe Huana ka qene e zgjedhur ne pontifikim nga ana e djallit,të tjere për një plan special të qiellit, dhe disa të tjere afirmojne qe kisha duhet të tregohet e poshteruar, të tjere mbështesin qe duhet festuar si një mrekulli, qe i bindi romanet të ishin të drejtuar nga Shpirti i Shenjte.
Mbas ketyre refleksioneve të lehta, kalojme të rishenojme jeten e saj , sipas versionit të gjykyeshem të shkrimtarit Mariano Escoto:“Fillimet e shekullit të X kaluan, ne Gjermani për të kthyer krahina të ndryshme ne kristiane, shume priftërinj anglez , midis tyre dhe një me një të re të bukur të cilen e kishte rrëmbyer nga familja e saj, dhe qe solli ne drite ne Mayenza një femije qe do tërhiqte vëmendjen e botes; ishte Huana, e quajtur prej të tjereve Gilberta, Isabel ose Margarita, qe u mesua nga i jati i saj, me njohuri qe do ti kishin zili shume njerëz të ditur.
Kur u rrit një murg anglez i deklaroi pasionin e tij për të dhe ajo e bindur për dashurine e saj , iku me të tek kryemurgu për tu pranuar si murg duke hyre nen emrin Juan si anglez dhe studioi aty derisa u nisen ne Angli dhe France ku Juana , e mbuluar me veshjen e saj prej burri , u grind me doktoret me të rendesishem , Shen Aucarion, me fratin Beltran dhe abatin Lobo de Ferriere, duke kaluar pastaj ne Athine, Huana kishte ne ate kohe 20 vjeç dhe pamja e saj e bukur jepnin përshtypjen e një prifti të ri.
Ne Athine kaloi disa vjet,duke i shtuar njohjeve të saj universale dhe një elokuence qe e admironin të gjithe , kur i dashuri i saj vdiq menjehere iku dhe shkoi për ne Rome.
Aristokrat , kardinal, priftërinj, dhjak dhe frater nderoheshin me miqesine e sajdie admironin pastertine dhe talentin e saj qe e çoi ne karrigen e pontifikimit me vdekjen e Leonit , u afirmua nga tre peshkop ne Baziliken e Shen Pjetrit, përpara të dërguarve të perandorit , dhe ne katedralen e Sienes rezulton portreti i saj me titull Juan VIII , papa femer.
Me pjekuri të madhe ushtroi pontifikimin, dha urdhra dhe , administroi shenjtërime, ju lau kembet peshkopeve , krijoi shume thenie neper mesha qe u ndaluan me vone nga pasardhësit e saj , dhe drejtoi me shume aftesi politiken e kishes, me keshillen e saj plaku Lotario përqafoi jeten e manastirit ne abatine e Prumit.
Juana ishte ne ate kohe e paster, por natyra e shtynte drejt pasioneve , zgjodhi një të dashur , dhe u sigurua për fshehtesine e relacionit, dhe fshehtësia është ruajtur sa qe nuk dihet ne ishte një kamerier apo një kishtar, shumica mendojne qe ishte një prift – kardinal i kishes se Romes; e sigurt është qe e pafshehta natyre e la shtatzëne dhe qe duke shkuar ne një proçesion ne kal kur ishte afer bazilikates se Shen Klementit dhimbjet e lindjes ishin aq të medha saqe ra nga kali duke leshuar klithma të tmrshme derisa solli ne drite një femije, ne mes të një konfuzioni të tmerrshem dhe të kercenimeve të klerit ,ajo kapërdiu bashke me turpin dhe lamtumiren e prifit-kardinal qe e mbështeste , duke e fluturuar shpirtin e saj ne qiell dy vjet me dy vjet pontifikim.
Atje varrosen dhe të birin, qe u mbyt nga prifterinjte dhe mbi varrin e saj ngriten një kishe me një statuje mermeri të papeshes , e riveshur me veshjet e priftit dhe një femije ne krah, qe u shkatërrua nga Benitua III, por qe rrënojat e saj kane qene deri ne shekullin e XV.
Kleri i indinjuar , vendosi proven e karriges , qe konsiston ne ate qe kur Papa ulej ne karrige duhet të mbante veshjet të hapura përpara dhe kembet gjysme të hapura qe të shihej qe ishte mashkull dhe mbasi vërtetohej kjo të gjithe bërtisnin: Tani kemi Papen.
